Wolontariusza szukam od zaraz ...

Na pytanie " co było pierwsze jajko czy kura?" nikt chyba jeszcze poprawnie nie odpowiedział? Od groma jest pytań, na które nie znamy odpowiedzi, albo odpowiedź na nie przychodzi nam z wielkim trudem. Dziś będzie o odwiecznym pytaniu, które rodzi się co dzień w głowie takiej korpokury jak ja. Będzie o pytaniu, od którego zależy moja egzystencja, mój byt. Niby wiem, niby się orientuje, ale zawsze w momencie gdy w mojej łepetynie to pytanie się pojawia dostaje gęsiej skórki czy jakiejś innej cholery

" Co zrobić na obiad?" - grrryyy

Skóra, aż cierpnie na samą myśl, że na to pytanie trzeba sobie odpowiadać codziennie. Pewnie zaraz odezwą się chórem wszystkie matki- polki, blogerki kulinarne, które potrafią nawet z gwoździa ugotować zupę czy  bez trudu potrafią przyrządzić pyszne danie w 15 minut. To nie ja. Dla mnie to odwieczny problem, problem ze strata czasu na gotowanie, na kupowanie, wymyślanie. Zaraz ktoś mi krzyknie, wpisz w google i po sprawie. To se wpisz, od wpisywania w google nikt się jeszcze nie najadł. Co z tego, że znajdę tam milion propozycji na obiad 15 minut? Zrypana po pracy jak osioł nie mam sił na zakupy, na stanie przy garach, ba czasem tych sił brak na samo jedzenie.
Pod grozą śmierci głodowej mojego dziecka, które jest najlepszą motywacja jakoś te siły znajduje, ale co z tego...
Jak już te zakupy zrobię,  zataszczę je do domu,  zakasam rękawy i zaczynam gotować obiad, to nie daje rady doczekać do obiadu i zazwyczaj zaczynam podjadać podczas gotowania. I kij z obiadem, bo napcham się jak głupia wszystkiego co znajdę w lodówce i na obiad miejsca w żołądku brak.

jeja.pl

Dlatego postanowione!
Szukam wolontariusza obiadowego, bo na kucharkę czy jedzenie codziennie w restauracji mnie nie stać.

Jeżeli jesteś pasjonatem kuchni i lubisz wyzwania. Chcesz nabyć praktyki i wysłuchiwać codziennie pochwał z ust Empatii - odpowiedz na to ogłoszenie.
Nie wymagam  dużego doświadczenia, obyś rozróżniał pietruszkę od marchewki. Lubię kuchnie bezmięsna, ale od czasu do czasu mogę wchłonąć jakiegoś schabowego z ryby na przykład :)
Desery - no way. Jak kupisz czy upieczesz ciastka, ciasteczka, ciastunia, wywalę Cię na zbity pysk dyscyplinarnie, a potem jak już Cię wywalę wszystkie te ciastka, ciasteczka,  ciastunia zjem.

Nie wspominam o wynagrodzeniu, bo wolontariat.  Wiadomo!

PS. Ten wpis powstał w dniu, kiedy wróciłam do domu z nadzieją,  że czekają na mnie w kuchni naleśniki,  które wczoraj jak głupia smażyłam. Smażyłam wieczorem z nadzieją,  że chociaż w piątek minie mnie gotowanie i zmęczona po pracy, zmęczona po jodze z rozkoszą je zjem. Czekały na młodą,  która ostatnio potrafi jeść za dwoje. Mi został stos garów do zmywania i kg mandarynek.